Во свет каде децата растат опкружени со „биди подобар“, „внимавај како се однесуваш“ и „да видам дали ќе заслужиш“, нежноста станува револуција.
Особено кај децата што ги нарекуваме „темпераментни“ – оние емотивни, цврсти, упорни, кои ја чувствуваат секоја емоција до крај. Кај нив, срамот се појавува побрзо отколку што мислиме. Не затоа што не се добри, туку затоа што светот често ги учи дека љубовта се заслужува.
👂 Дали слушаат пофалба… или услов?
Колку често ги фалиме децата само кога „се однесуваат убаво“?
👉 „Браво што не плачеше.“
👉 „Така те сакам – кога си послушен/на.“
👉 „Горд/а сум на тебе што победи.“
Не чекај повод за да кажеш нешто убаво
Но што слуша дете кое не победило? Коe не било “послушно”? Коe има тежок ден?
Ако љубовта доаѓа само кога се „добри“, децата учат дека мора да бидат совршени за да бидат сакани. И така, тивко и нежно, се вселува срамот – чувството дека нешто не е во ред со нив, дека нешто недостига.
🪞 А што кога љубовта се дава и без повод?
Во еден неодамнешен разговор, мајка ни сподели:
„Реков: ‘Толку сум среќна што сум ти мајка’, и видов нешто во нејзиното лице – таа срамежлива насмевка, како нежно да се стопли одвнатре. Тоа беше момент кога видов колку ѝ требале тие зборови.“
Овие реченици, кажани надвор од моменти на успех или „примерно однесување“, носат неверојатна тежина. Затоа што не се врзани за постигнување – туку за нив како личности.
🧡 ТРИ РЕЧЕНИЦИ ШТО ГО РАЗОРУЖУВААТ СРАМОТ
- „Толку сум среќна што сум ти мајка.“
- „Секој ден учам нешто ново од тебе.“
- „Ти си ми омилениот човек.“
Не фалат успех. Не мерат послушност.
Туку потсетуваат: ти си доволен/на, и кога не си совршен/а.
И секој родител може да ги каже – без сценарио, без повод, секој ден.
✨ Родителството во 2025: Присуство над перфекција
Новите генерации на родители го враќаат фокусот таму каде што најмногу недостасуваше: поврзаноста.
Во ова динамично време, информации на секој чекор и „перформанс родителство“ на социјалните мрежи – најхрабрата работа што можеме да ја направиме е да бидеме вистински тука.
А децата? Тие ќе го запомнат тоа.
Не совршените пофалби. Туку начинот на кој сме ги сакале – и кога не било лесно.
