Сајбер-малтретирањето е понаметливо од традиционалното малтретирање. Детето може да избега од насилникот во училишниот двор со заминување, но тоа нема да функционира во сајбер-просторот.
1. Сајбер булинг не треба да се игнорира
Сајбер булинг може да ги погоди речиси сите деца. Ваквото малтретирање доаѓа во многу форми, но најчесто е:
- Преправање во некој друг за да може да измами
- Кажување невистинити приказни или гласини за друго лице
- Испраќање злобни, вулгарни или заканувачки пораки или слики
- Објавување нечија слика без негова согласност
Текстуалните пораки или објавите на платформи како Instagram, TikTok и SnapChat допираат до жртвите дома, на училиште и во заедницата.
Жртвите имаат малку места за да се сокријат освен ако целосно не се исклучат од технологијата, што може да предизвика или поттикне чувство на изолација. Безимената природа, исто така, може да ги направи сајбер-насилниците похрабри, прикажуваќи повеќе омраза.
2. Родителите и децата мора да работат заедно при справувањето со сајбер булинг
Па што може да направи родителот?
Можеби не е лесно да се натера детето да споделува се со вас, но еве неколку идеи:
- Потсетете го вашето дете да не отвора е-пошта или да не прифаќа барања за пријатели на социјалните мрежи или директни пораки од непознати испраќачи.
- Сликајте го екранот на е-поштата или пораката и зачувајте ја како доказ — особено ако пораката се заканува. Тоа ќе им помогне на надлежните во нивната истрага.
- Блокирајте ја комуникацијата со сајбер-насилникот.
- Избришете ги е-пораките без да ги читате.
- Споделете ја вашата загриженост за малтретирањето со доверлив пријател, или подобро, со родител.
- Не одговарајте на какви било пораки за малтретирање или вознемирување
3. Направете план за справување заедно
Кога родителите дознаваат дека нивното дете е сајбер малтретирано, тие обично се гневни и се во искушение да бараат правда за своето дете со тоа што ќе ги повикаат органите за спроведување на законот или ќе се соочат со родителите на предизвикувачот на сајбер булингот. Сепак, децата често се спротивставуваат на напорите на нивните родители поради страв од одмазда или влошување на ситуацијата. Родителите треба да ги соберат фактите разговарајќи за ситуацијата со своето дете, заедно да изработат план и да се договорат каков треба да биде исходот. Планот треба да вклучува и низа чекори што ќе ги преземат, доколку продолжи малтретирањето – т.е. повикување на училиштето на детето, органите за спроведување на законот или давателот на интернет услуги.